Dominant? Hoezo irritant?
Vaak raak ik geïrriteerd door iemand die in mijn ogen dominant is. Ik voel me onderdrukt en wil alleen maar weg. Weg van de situatie waarin ik me bevind en vooral weg bij deze dominante persoon.
Dat is eigenlijk geen oplossing die me ligt, dus heb ik mezelf de volgende vragen gesteld.
Wat gebeurt er met mij op zo’n moment, op welke momenten voel ik het vooral en wat vind ik dan precies zo irritant?
Mijn gevoel
De associatie die ik heb met dominante mensen is dat ze overheersen en het beter (lijken te) weten. Ik voel me kleiner en heb het gevoel dat ik weinig meer in te brengen heb.
Aan de andere kant vind ik het heel terecht als mensen zich dominant opstellen als ze ergens heel goed in zijn en daar hard hun best voor hebben gedaan. Hoe tegenstrijdig ook, ik vind dat een logisch vervolg op hun harde werken.
Wat houdt dominantie in?
Definitie dominantie:
- toestand dat iets of iemand meer invloed of macht heeft dan de rest
- van nature invloed uitoefenen op anderen en als autoriteit geaccepteerd worden
- overheersing / overwicht
De definitie van dominantie lezend, maakt mij duidelijk dat dominantie een positieve en negatieve kant heeft. Mijn irritatie ontstaat als ik voel dat de (onbewuste) intentie van die persoon is dat de ander zich meer / beter / mooier enz. wil voelen. En als iemand volledig zichzelf is, volledig in verbinding is en zich krachtig opstelt, dan is dat ook dominant volgens de definitie, maar heeft het juist een positieve invloed op me.
Positieve dominantie
Als ik weerstand heb tegen negatieve dominantie, kan ik dus nooit helemaal volledig mezelf zijn. Want het is immers mijn gevoel en dus ook deel van mij. Wat zal er gebeuren als ik het toelaat, niet wegloop en me er niet aan irriteer?
Ik heb het geprobeerd en het werkt! Ik voelde kracht, rust en overzicht. Ik stond volledig rechtop, met mijn voeten heel stevig op de grond! Dit wil ik wel vaker voelen!!
